Dit brengt mij bij GDA. Bij ons is nog nooit een speler betaald. Het idee! Ik ken Haagse amateurclubs en spelers waar geld bepalend was en werd voor het spelniveau. Spelers die uit Amsterdam werden opgehaald met de taxi om bij – inmiddels opgeheven – clubs in Den Haag te komen voetballen voor poen. Niks clubbinding, puur “kassa” en na de trainingen en wedstrijden direct weer met de taxi terug naar Amsterdam. Bij GDA bleven en blijven we normaal. Geen “Messi’s” binnenhalen met dubieus geld, terwijl overige leden contributie betalen. Gelijkheid voor alle leden. Geen onderscheid.
GDA bouwt weer aan een florerende toekomst en als ik de berichten lees over spelers die terugkeren naar GDA, dan word ik vrolijk. Mark Okhuizen, “Okkie”, was een boegbeeld in de Zondag, 1e Klasse. Wil GDA naar een hoger niveau tillen. Okkie, we rollen de rode loper uit voor een speler zoals jij. Mentaal en sportief een aanwinst. Joshua van de Wetering kiest op voorspraak van zijn vader Ronald, die veel heeft betekend voor GDA, voor onze club. Hassan el Bouzidi hoort ook bij ons. Een fijne jongen met goed balgevoel. GDA als veilige haven.
Ik hoop dat Mister GDA, Dennis Lubout, de instroom vanuit zijn positie van Hoofd Luchtmacht nog minimaal met één jaar op het veld begeleidt. Wijsheid en aansturing vanuit zijn gezagspositie zal trainer Ronald Paats beslist waarderen. Voor allen die bij GDA selectievoetbal willen spelen geldt wat mij betreft dat er twee belangrijke senioren selectie-elftallen zijn en dat je het moet accepteren als je in “TWEE” komt te staan. Mij dunkt, voetballen in de reserve Tweede Klasse is geen sinecure. Het eerste en tweede elftal zullen elkaar hard nodig hebben om de ambities waar te maken. Ambities zijn er. Terecht. Straks is dat hele gedoe met Het Grote Geld voorbij en gaat het erom dat je een vereniging bent die puur voor de sport gaat. Bij GDA moet dat lukken: toegewijde mensen, een behoorlijke aanhang, een geweldige accommodatie en een echte clubsfeer. Zo denderen wij met GDA-1 door naar de Derde Klasse en ik houd het voor mogelijk, dat de Tweede Klasse dan ook snel volgt. GDA komt terug op het niveau waar het hoort. Zonder kunstgrepen, zonder “regenjassen” die “flappen” trekken langs de zijlijn om spelers te paaien. Wellicht leren we van de coronacrisis dat amateurvoetballers voortaan niet meer te koop zijn en dat voetballers kiezen voor een club waar ze zich goed bij voelen. Waar zij begeleid worden. Waar zij in de “Derde Helft”, in de kantine, loftuitingen krijgen voor hun prestaties. Daarin zijn de aanhangers van GDA goed. GDA-jongens met een GDA-gevoel snappen dat. Willen vanuit het hart bij GDA voetballen en het hoogst haalbare nastreven. Het GDA-gevoel wordt bewezen met de komst van jongens die in het Haagse amateurvoetbal niet misstaan. Heren: jullie worden allen welkom geheten. Geniet!
Theo van Daalhoff - - - columnist G.D.A.
