Ik vermoed dat dit een unicum is op GDA. Vier generaties Van Gaalen in de hoofdmacht. Voorwaar, dit is het vermelden waard. Van Gaalen: je associeert die familienaam met Loosduinen en GDA. De familie moet over bijzondere genen beschikken, want vele Van Gaalens hebben een bovengemiddeld voetbaltalent. Het optreden van Wessel van Gaalen in ons vlaggenschip is bovendien opmerkelijk, gezien zijn leeftijd, zoals vermeld, 17 jaar. Zijn vader Bon debuteerde op 18-jarige leeftijd. Met 306 caps behoort Bon tot de selecte groep uitverkorenen die uitzonderlijk vaak hebben geacteerd in Het Eerste.
Hopelijk schuilt in De Vierde Generatie Van Gaalen een belofte voor de toekomst en biedt dit ook perspectief in het kader van lang vervlogen tradities, waarbij bekende familienamen een belangrijke rol speelden op voetbalgebied en op het vlak van het Loosduinse verenigingsleven.
Wel, een klein inkijkje in het voetballeven van Wessel van Gaalen leert mij, dat hij als kleuter letterlijk de bal aan de voeten had. Zag je Wessel, dan zag je een bal. En met die bal jongleerde de kleine Wessel al op tweejarige leeftijd. De muur van de kantine fungeerde als kaats en iedere week zag je Wessel behendiger worden. Je zag menig trouwe verenigingsman vol bewondering kijken naar dat kleine blonde ventje met zijn voetbal. Toen al zag ik wat de familie Van Gaalen voor GDA zo bijzonder maakt: toewijding en trouw, trouw aan GDA. In dit vluchtige tijdperk is dat nogal bijzonder. Velen hoppen en shoppen tussen clubs. Is het gras aan de overkant ogenschijnlijk iets groener, dan verlaat men de club. Clubtrouw is aan het vervagen. Echter niet bij de familie Van Gaalen, een voorbeeld voor een vereniging. Naar mijn oordeel heeft vader Bon in belangrijke mate bijgedragen aan de voetbaltechnische ontwikkeling van zijn zoon Wessel. Bon als trainer van zijn zoon. Dan heb je dus een trainer die gepokt en gemazeld is binnen GDA, een groot voetballer is geweest en aan de basis stond van talrijke beslissende momenten in Het Eerste. Ik herinner me een beslissingswedstrijd tegen het opgedoekte LENS, op het VELO-terrein. Al vroeg in de wedstrijd sprint Bon naar de eerste paal en knikt de cornerbal keihard en buiten bereik van de doelman binnen. In die bewuste tweede helft verdubbelde Bon de score naar 2-0. Een goed genomen vrije trap bracht de zege en het doldrieste GDA-publiek vertrok en masse naar ons clubgebouw om onnoemelijk te feesten.
Ik hoop dat Wessel ook zo een toekomst beschoren is. Een jongen die van jongs af aan bij GDA is; letterlijk eigen kweek is en iets van nostalgie naar de huidige tijd kan overbrengen. Met alle respect voor iedereen die bij GDA voetbalt is het debuut van Wessel van Gaalen zeer bijzonder: de vierde generatie Van Gaalen klopt op de deur van de hoofdmacht. In dit verband spreek ik mijn waardering uit voor trainer Abdullah Sari, die maar liefst drie A-junioren liet debuteren. Ook is het van belang waardering uit te spreken voor Jeroen de Ligt, die zijn A-spelers naar dit niveau heeft gebracht en helaas na 18 dienstjaren onze club verlaat. Wel, Jeroen heeft onze club mijns inziens een meer dan goede dienst bewezen: de jonkies zijn zich op het hoogste niveau aan het bewijzen.
O, wat zal opa Paul van Gaalen trots zijn op deze telg van de vierde generatie Van Gaalen. En ja, ik zie het zó maar voor me, dat Oma Roos vanaf een vrolijk wolkje in het hiernamaals, op de mooiste plek in de skybox, haar kleinzoon heeft bewonderd op het mooiste kunstgrasveld van Madestein. Wessel, we gaan meer van je horen!
Theo van Daalhoff --- columnist GDA
